Wijzigingen in de WGA Wetgeving: Wat u moet Weten

De Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) regelt de uitkering bij arbeidsongeschiktheid in Nederland. Binnen de WIA bestaat er een belangrijke regeling voor werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn: de Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsongeschikten (WGA). De WGA is bedoeld voor werknemers die minder dan 35% van hun arbeidsvermogen hebben verloren, maar nog wel in enige mate kunnen werken. De wet is door de jaren heen verschillende keren aangepast. Hieronder vindt u een overzicht van de recente wijzigingen in de WGA wetgeving en wat deze voor u betekenen.

Wat is de WGA?

De WGA is onderdeel van de WIA, die werd ingevoerd in 2004. De regeling voorziet in een uitkering voor werknemers die deels arbeidsongeschikt zijn. De WGA heeft als doel om mensen met een gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid zoveel mogelijk weer aan het werk te krijgen, terwijl ze tegelijkertijd een uitkering ontvangen die hen ondersteunt in het geval ze tijdelijk of langdurig niet volledig kunnen werken.

Binnen de WGA wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten uitkeringen:

Loondoorbetaling door werkgever (bij eerste ziektejaar): Als een werknemer gedeeltelijk arbeidsongeschikt wordt, betaalt de werkgever doorgaans het loon door in het eerste jaar van ziekte.

WGA-uitkering (na eerste ziektejaar): Na het eerste jaar komt de werknemer in de WGA terecht, waarin de uitkering afhangt van het percentage arbeidsongeschiktheid en de mate van arbeidsvermogen.

Recente Wijzigingen in de WGA Wetgeving

De WGA-regeling is in de afgelopen jaren meerdere keren aangepast, zowel om de regeling efficiënter te maken als om het terugdringen van arbeidsongeschiktheid te bevorderen. Hier zijn enkele belangrijke wijzigingen:

1. Verhoging van de Werkhervattingsverplichting

Een van de belangrijkste wijzigingen die recent zijn doorgevoerd, betreft de werkhervattingsverplichting voor gedeeltelijk arbeidsongeschikten. Het doel van de WGA is om mensen zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. De verplichting om actief naar werk te zoeken is strengere geworden, wat betekent dat werknemers meer inspanningen moeten leveren om werk te vinden.

Strengere handhaving: Werkgevers en werknemers worden beter gecontroleerd op het naleven van de werkhervattingsplicht. Als blijkt dat een werknemer onvoldoende zijn best doet om weer aan het werk te gaan, kan de uitkering lager uitvallen of zelfs beëindigd worden.

Re-integratie: Werkgevers zijn verplicht om hun gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemers actief te ondersteunen bij het vinden van passend werk. Dit kan door bijvoorbeeld het aanpassen van de werkplek of het aanbieden van re-integratietrajecten.

2. Aanpassing van de Loondoorbetalingsverplichting

De loondoorbetalingsverplichting van de werkgever bij ziekte werd in de afgelopen jaren aangescherpt. Werkgevers moeten nu beter controleren of hun werknemers daadwerkelijk gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn en de re-integratieverplichtingen nakomen.

Eerste jaar loondoorbetaling: Werkgevers moeten het loon van hun zieke werknemers doorbetalen tijdens het eerste ziektejaar. Bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid kan dit echter variëren, afhankelijk van de situatie. Werkgevers kunnen aanspraak maken op loondoorbetalingsvergoedingen wanneer de werknemer in de WGA terechtkomt.

Verlengde loondoorbetaling bij langdurige arbeidsongeschiktheid: Bij langdurige arbeidsongeschiktheid is de werkgever verplicht om het loon door te betalen, maar de WGA-uitkering speelt hierbij een belangrijke rol.

3. Herziening van het WGA-dagloon

Het dagloon voor WGA-ers is de afgelopen jaren opnieuw vastgesteld. Dit heeft invloed op de hoogte van de uitkering.

Maximale WGA-uitkering: De maximale hoogte van de uitkering is gekoppeld aan het minimumloon en het gemiddelde loon dat iemand verdient. De wetgeving heeft de maximale WGA-uitkering aangepast om ervoor te zorgen dat werknemers niet meer dan 70% van hun laatstverdiende loon ontvangen, tenzij ze voldoen aan bepaalde voorwaarden.

Hogere bijdrage van het UWV: Het UWV heeft de taak om de WGA-uitkeringen te beheren en kan nu vaker uitkeringen verhogen of verlagen afhankelijk van de mate van arbeidsongeschiktheid.

4. Stimulering van de Zelfstandigheid van Werknemers

De laatste wijzigingen in de WGA-wetgeving richten zich ook op het stimuleren van zelfstandigheid. Werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn, worden vaker aangemoedigd om zelfstandig ondernemerschap te overwegen, mits ze nog in staat zijn om zelfstandig te werken.

Zelfstandige Arbeidsongeschikten: Er zijn regelingen in de wet die zelfstandige werkers met gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid kunnen ondersteunen. Zij kunnen onder bepaalde voorwaarden aanspraak maken op WGA-uitkeringen of andere vormen van sociale zekerheid.

Werken met een arbeidsbeperking: Er zijn nu meer mogelijkheden voor werknemers met een arbeidsbeperking om een passende werkplek te vinden. Werkgevers krijgen subsidies en belastingvoordelen om dergelijke werknemers in dienst te nemen.

Wat Betekent Dit voor u?

De veranderingen in de WGA-wetgeving hebben zowel voordelen als nadelen voor werknemers en werkgevers. Werknemers met gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid zullen merken dat de controle en verplichtingen zijn toegenomen. Het wordt steeds belangrijker om actief naar werk te zoeken en een re-integratietraject te volgen.

Werkgevers moeten hun verplichtingen omtrent de loondoorbetaling en re-integratie zorgvuldig naleven. Door het aanscherpen van de regels kunnen zij geconfronteerd worden met hogere kosten als zij niet voldoen aan de wetgeving. Echter, door actief te investeren in de werkhervatting van werknemers, kunnen werkgevers niet alleen een positieve bijdrage leveren aan de re-integratie, maar ook profiteren van loonkostensubsidies en belastingvoordelen.

Conclusie

De wijzigingen in de WGA-wetgeving hebben als doel om de werkhervatting van gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemers te stimuleren en tegelijkertijd de kosten voor werkgevers en de overheid te beheersen. Het is belangrijk voor zowel werknemers als werkgevers om op de hoogte te blijven van de laatste veranderingen en zich goed voor te bereiden op de nieuwe verplichtingen en mogelijkheden. Het volgen van de regels en actief werken aan re-integratie zal niet alleen het welzijn van de werknemer bevorderen, maar ook de werkrelatie ten goede komen.

Heeft u vragen over hoe deze wijzigingen u of uw organisatie beïnvloeden? Neem contact op met een arbeidsrechtadvocaat of een specialist in arbeidsongeschiktheid voor advies op maat.



Back to top